پر روشن است كه بين ظواهر و مقاصد ارتباط شديدى وجود دارد و در روايت هم آمده است:
مردم را به غير زبان يعنى رفتار و كردار صادقانه خويش به سوى خوبيها دعوت كنيد.
بنابر اين لازم است در عزاداريها به هر شكلى است صاحبان مجالس با كارگران، مستمعين شركتكنندگان و رؤساء و سايرين آنچه را اسلام واجب دانسته مثل: (انجام واجبات و ترك محرمات) و آنچه مستحب است مانند: (اخلاق فاضله، و نظافت مجالس از آلودگيها و چيزهاى تنفرآميز) كاملا رعايت كنند.
و نيز در مسير دستهها از كارهائى كه براى عزادار زننده و احيانا خلاف شرع مىگردد مثل اينكه زنها زينت كرده و آراسته و دخترها سربرهنه شركت كنند يا اينكه خيابانها و راههاى عمومى را كثيف كنند، يا آنجاهائى كه براى آب آشاميدنى معين شده آلوده سازند، خلاصه بايد يخچال و فنجان چاى و ظرفهاى غذاخورى و هر وسيله ديگرى كه در عزا دارى مورد استفاده قرار مىگيرد پاكيزه نگه دارند، چون امام حسين (ع) براى اسلام عزيز شهيد شد و زبان حالش چنين بود:
اگر دين محمد(ص) استوار نمىگردد، جز به شهادت من، اى شمشيرها جانم را بستانيد .

در يكى از زيارتهاى مقدّسش مىخوانيم:
شهادت مىدهم كه تو پاك و پاكيزه هستى و بوسيله تو شهرها و هر سرزمينى كه باشى پاك مىگردد و نيز خاندانت طاهرند.
مهمترين موضوع اينكه نمازهاى اول وقت ترك نشود و مجالس و هيئتها آنقدر طولانى نشود كه نماز اول وقت تأخير بيفتد، زيرا خود امام(ع) روز عاشورا در حالت بحرانى كه تير مثل باران بسوى خود و اصحابش مىباريد نماز جماعت خواند.
بديهى است كه در اين گونه محافل و مجالس لازم است تا سر حدّ امكان از كارهائى كه باعث تفرقه و خشم مىشود خوددارى شود.
در قرآن كريم است: (به ريسمان خدا چنگ زنيد و متفرق نشويد).
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.